Mijn inspiratie voor deze blog komt voort uit een artikel die ik las op de website www.sportplezier.nl
De titel luidde: ‘Sportouder, een vak apart. ‘ Dit wekte mijn nieuwsgierigheid, want wat wordt er nu exact verstaan met de term ‘sportouder’?
‘Ouders zijn meer dan anderen in staat om hun kinderen te stimuleren om te gaan sporten. Vaak zie je dat kinderen als eerste kennismaken met de sport die de ouders ook beoefenen. Ouders maken hun kinderen enthousiast en dragen de zorg voor contributie en benodigde materialen. Ook kunnen zij een positieve rol vervullen door zich in te zetten bij een vereniging of voor het team van hun kinderen. Daarnaast vervullen ze een belangrijke voorbeeldfunctie voor hun kind aan de zijlijn van het sportveld, hal of naast de ring. ‘
Als ik voor mijzelf spreek, moet ik ook direct aan mijn ouders denken en kan ik met volle overtuiging zeggen dat zij ook behoren tot de groep sportouder. Op dit moment in een iets ander jasje dan 20 jaar geleden, toen ik nog meerdere keer per week trainde en wedstrijden speelden. Maar ook nu nog als ik wedstrijden speel, volgen de analyses na de wedstrijden en heerst er hetzelfde fanatisme. Mijn ouders hebben stad en land afgereden, zodat mijn broertje, zusje en ik de mogelijkheid hadden om alles uit onszelf te halen en onze doelen te bereiken. Iedere ouder doet dit op zijn of haar eigen manier. Wat voor sportouder ben jij?
Er blijken via diverse sportbonden zelfs cursussen of opleidingen aangeboden te worden, hoe je een goede sportouder kunt zijn. Soms hangt er een negatieve lading om de term sportouder heen. Ouders kunnen een verkeerde impact hebben op het sportplezier van hun kind. Het gevolg daarvan zou kunnen zijn dat het kind sporten niet meer leuk vind en dat is iets wat we natuurlijk willen voorkomen. Fijn dat sportbonden inzien wat voor invloed een sportouder heeft en daar ook ondersteuning aan wil geven.
Hoe ouder ik zelf word, hoe groter het besef wordt, hoeveel tijd en energie het voor mijn ouders heeft gekost om sportouders te zijn van 3 kinderen. Eindeloos heen en weer rijden, stapels kleren wassen, nieuwe spullen kopen, actief zijn als vrijwilliger in de jeugdcommissie en ga zo maar door. Deze column lijkt een ode te worden aan mijn ouders, maar ik denk dat meerdere zich in deze woorden zullen herkennen, dus hierbij ook meteen een ode aan alle sportouders. Bedankt voor jullie enthousiasme, motivatie, betrokkenheid, jullie eindeloze energie, het aanhoren van al die verhalen, maar ook voor het maken van soms lastige keuzes die horen bij het ‘vak’ van sportouder.
Ilse Zwinkels
Bestuurslid Topsport Westland